Hormonal Durumlar

Kemik erimesi (osteoporoz), kemiğin içindeki kalsiyumun azalmasıdır.

Kemik erimesi sonucu kırık olasılığı artar.

Vücutta iki farklı kemik türü var. Bunlar kortikal ve trabeküler kemikler. Trabeküler kemik, uzun kemiklerin uç kısmında ve yaygın olarak omurgada bulunur. Trabeküler kemiğin yapım ve yıkım hızı daha fazla. Bu yüzden kırılganlığa hassas olan kemik, trabeküler kemik.

Kemik erimesi en çok omurga, kalça kemiği ve bileklerde görülür.

Diğer kemiklerde de görülebilir. Sonuçta boy kısalığı ya da hayati önem arz eden kırıklar oluşur.

Menopozda kemik erimesi hızı artar. Bu artış ne kadar fazla olursa kemik kırığı o kadar artar. On-onbeş yıl sonra kemik kaybı azalır. İşte bu ara dönemdeki kayıp çok önemlidir.

Kemik erimesi başlangıcında bir belirti olmamasına karşın, ilerledikçe, bel ve sırt ağrısı, omurga da kırıklar, boyda kısalma, el bileklerinde kırıklar, kaburga ve kalça kemiklerinde kırıklar, sırt kamburlaşması, omuzlarda yuvarlaklaşma görülür.

Kemikler, 35 yaşından sonra içerdiği kalsiyumu kaybetmeye başlar. Yapılan kemik miktarı, kaybedilen kemik miktarından az olursa kemik erimesi gerçekleşir.

Özellikle menopoz sonrası, östrojen hormonunun da azalmasına bağlı olarak

kemik erime hızı daha da artar.

Östrojenin azalması kadınlarda kemik erimesinin temel nedenidir.

Kalıtsal faktörler de kemik erimesi oluşumunda etkili. Ailesinde kemik kırığı olan kişilerde ileri yaşlarda kemik erimesi riski artar.

Ayrıca astım ya da eklemlerinde iltihaplı rahatsızlıklar olanlarda görülme riski fazladır.

Kemik erimesi riskini artıran durumlar

1. Sigara ve alkol

2. Ailede kemik erimesi bulunması (özellikle annede kalça kırığı)

3. Eklem hastalıkları (özellikle iltihaplı eklem romatizması),

4. Kalsiyum ve D vitamini eksikliği,

5. Hormonal hastalıklar (paratiroid ve tiroid hormonları),

6. Astım hastalığı,

7. Egzersiz ve spor yapmama.

Kemik erimesinin olup olmadığını anlamak için basit bir ölçüm yeterli. DEXA yöntemiyle en fazla 15 dakikada kemik erimesinin tanısı konur.

Kemik erimesi, yanlızca ilaçla tedavi edilecek bir hastalık değil.

Yaşam biçiminde değişiklikler gerektirir. Egzersiz, yeterli dengeli ve beslenilmeli (kalsiyumdan zengin besinler), D vitamini alımına özen gösterilmeli ve gerekirse ilaçlarla takviye edilmeli, gün ışığında en az 15-20 dakika kalınmalı, bireyin düşmesinin engellemesi için tedbirler alınmalı.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir